10 دی 1402
قصه‌سرایی قوی‌ترین راه برای بیان ایده‌ها در جهان امروز است.
کن برنت (Ken Burnet)، استاد جمع‌آوری کمک‌های مالی، جمله بالا را به دفعات در سخنرانی‌های خود بیان کرده است. او همواره به قدرت و اثرگذاری فوق العاده داستان‌ها بر روی ذهن مخاطبین اشاره می‌کند. حتما شما هم به این موضوع آگاه هستید که داستان و قصه‌سرایی می‌تواند به ارتباط هرچه بهتر شما با مخاطبین کمک کند.
- حال تصور کنید که از قدرت داستان‌سرایی و فیلمبرداری در کنار یکدیگر استفاده کنید، ترکیب این دو عامل چطور می‌تواند کمک کننده باشد؟
- حالا به نظر شما "چگونه داوطلبان و کارکنانِ خیریه شما می‌توانند داستان زندگی خودشان را به راحتی در مقابل دوربین روایت کنند ؟"
پس از همکاری بلند مدت با بسیاری از داستان‌نویسان در موسسات مختلف، حالا می‌دانیم که درخواست از مردم برای روایت کردن داستان‌هایشان و به اشتراک گذاشتن آن در مقابل دوربین می‌تواند خواسته‌ای بسیار دشوار باشد.
در ادامه به نکات مهمی درباره چگونگی تشویق مردم به صحبت کردن در مقابل دوربین خواهیم پرداخت. البته بایستی دقت کنید که تمام راه‌کارهایی که ما برای این کار درنظر گرفته‌ایم کاملا معتبر و اخلاقی است.
تشویق افراد برای بازگویی داستان خیریه مقابل دوربین
1. انتخاب قصه‌گو
- قبل از شروع فیلمبرداری، به این موضوع فکر کنید که چه کسی می‌تواند پیام کلیدی فعالیت‌های خیریه شما را در مقابل دوربین به بهترین شکل ممکن بازگو کند؟
با در نظر گرفتن شرایط فرد مشارکت کننده و اطمینان از اینکه گوینده کاملاً به نحوه اشتراک‌گذاری داستان خودش آگاه است؛ چند نفر را انتخاب کنید که در گفتن داستان خودشان در مقابل دوربین راحت باشند. در تماس تلفنی اولیه با شرکت کنندگان، چگونگی همکاری با آنها را توضیح دهید.
در طول این تماس، اجازه دهید قصه‌گو درباره پروژه اطلاعات بیشتری کسب کند و از آنها سؤالات گسترده‌ای در مورد کلیت داستانی که قصد روایت آن را دارند، بپرسید. بررسی کنید که آیا در روایت داستان و قصه زندگی خودشان در مقابل دوربین راحت هستند یا خیر.
بیشتر بخوانید
اگر قصه‌گو در این مرحله از حضور در مقابل دوربین مطمئن نیست، همه چیز را در مورد فرآیند کار به او توضیح دهید. می‌توانید به افراد قصه‌گو، اطلاعات مهمی مانند درنظر گرفتن نظر نهایی آنها در ویرایش ویدئو و عدم افشای اطلاعات و داده‌های بسیار شخصی آگاهی دهید ( ما به شدت صحبت کردن با افراد قصه‌گو درمورد موضوعات گفته شده را توصیه می‌کنیم).
تجربه به ما ثابت کرده که رعایت مواردی از این دست، به آنها کمک می‌کند تا تفاوت مثبتی را که داستانشان در ذهن مخاطبین ایجاد می‌کند بدانند و از بدبینی و عدم اعتماد خود نسبت به گروه فیلمبرداری بکاهند. آنها باید احساس کنند که عضو بسیار مهم و کلیدی در تهیه فیلم هستند.
"کلمات و اعمال می‌توانند تأثیر زیادی بر احساس بزرگی و مقام یک فرد داشته باشند؛ یکی از نکات مهمی که در هنگام جمع آوری و به اشتراک گذاری داستان‌های افراد به آن بایستی توجه کنید، این است که وقار و بزرگی افراد برای مخاطبین شما، حفظ شود و مسئله‌ای سبب تحقیر یا از بین رفتن جایگاه آنها در نزد مخاطبین نشود."
2. ایجاد فضای امن
برای کمک به افرادی که می‌خواهند به راحتی و به خوبی داستان خود را در برابر دوربین بازگو کنند، شما بایستی محیطی حمایت کننده و امن را برای آنها فراهم کنید.
شروع کنید و از آنها بپرسید که چه محلی را برای فیلمبرداری مناسب می‌دانند؟ آیا درنظر دارند که در خانه، محل کار یا در یک فضای غیرقابل شناسایی فیلمبرداری صورت بگیرد؟ سعی کنید در ارتباط با این موضوع با آنها انعطاف پذیر برخورد کنید، چگونه؟
- با ایجاد اعتماد و ارتباط با قصه‌گو شروع کنید.
- به آنها فرصت دهید تا قبل از ضبط فیلم، با گروه و کادر فیلمبرداری ملاقات کنند و آنها را آگاه کنید که در هر مرحله می‌توانند فیلمبرداری را متوقف کنند.
- هنگام مصاحبه، همدل و دلسوز باشید، فعالانه گوش دهید و به آنها فضایی بدهید تا داستان کامل و دلخواه خود را بیان کنند.
- هرگز چیزی را که گوینده در مقابل دوربین می‌گوید قطع نکنید یا زمان گفت‌وگوی او را کاهش نکنید.
- همچنین به یاد داشته باشید که کنترل این داستان در دست گوینده باید باشد.
برخی از افراد هنگام مصاحبه در مقابل دوربین بسیار عصبی می‌شوند. اگر چنین به نظر می‌رسد، زمانی که در حال انجام کار دیگری مانند نشان دادن عکس یا پیاده روی هستند، سؤالات خود را به روشی غیر رسمی از آنها بپرسید. به یاد داشته باشید که دوربین را روشن نگه دارید و بررسی کنید که صدا سالم است.
از چنین روشی یکی از موسسات خیریه، هنگام همکاری با فردی به نام شبیر (Shabir) استفاده کرده است. شبیر قرار بود از تجربه‌ای که در هنگام کار بر روی آبگرم اکسایل داشت صحبت کند. همچنین او درنظر داشت تا در این گفت‌وگو از چگونگی تاثیر شغلش بر زندگی‌اش با مخاطبین از طریق دوربین صحبت کند.
NASS، موسسه خیریه، متعهد شد که به شبیر این فرصت را بدهد تا داستان خود را به طور کامل بیان کند. با این حال، او نسبت به توضیح دادن درباره این موضوع، کاملاً مضطرب بود. برای اینکه خیالش راحت شود، روش جایگزینی را برای فیلمبرداری به او پیشنهاد کردند.
از شبیر خواستند تا چند عکس با آنها به اشتراک بگذارد و با او برای پیاده روی به پارک رفتند. گروه فیلمبرداری به کمک شبیر، محیط آرام‌تری را به دور از محیط رسمی برای مصاحبه درنظر گرفتند. در این محیط غیررسمی، شبیر با به اشتراک گذاشتن داستان خود احساس راحتی و آرامش بیشتری داشت.
3. حمایت از داستان نویس
روایت داستان زندگی در مقابل دوربین، برای برخی از افراد مهم‌ترین اتفاق در زندگی‌شان محسوب می‌شود. به خاطر داشته باشید که شاید اولین بار باشد که آنها داستان زندگی خودشان را با صدای بلند در مقابل دوربین بیان می‌کنند و احتمالاً در ارتباط با این موضوع، اندکی احساس آسیب‌پذیری می‌کنند.
در طول فرآیند برای افراد شرکت‌کننده، حمایت عاطفی و راهنمایی مداوم ایجاد کنید. اگر می‌توانید، کارمندی را استخدام کنید تا نگرانی افراد شرکت کننده را کاهش دهد و از آنها حمایت کند. همچنین کارمندِ شما می‌تواند مطمئن شود که شرکت کننده، احساس می‌کند حرف‌هایش شنیده شده و گفته‌ها و تجربیاتش برای دیگران ارزشمند است.
برای مطالعه
توجه داشته باشید که اگر شرکت کننده در فرآیند فیلمبرداری مضطرب یا نظرش عوض شود، شاید بهتر باشد تا ضبط فیلم را متوقف کنید؛ زیرا سلامتی و رضایت او از منظر روانی در اولویت قرار دارد. هنگامی که کسی در حال کار بر روی فیلمی برای دادگاه‌های منصفانه بود، یکی از شرکت کنندگان، از او پرسید که آیا می‌تواند هویتش ناشناس باشد؟
آنها با خواسته او موافقت کردند؛ اما او پس از ملاقات با گروه و درک بهتری که از مکان و نحوه استفاده از فیلم پیدا کرد، نظرش را تغییر داد و تصمیم گرفت که در حالت عادی با گروه فیلمبرداری، مصاحبه کند.
او سپس برای روایت داستان خودش در مقابل دوربین به شکل بسیار مشتاقانه با گروه فیلمبرداری همکاری کرد. مردم زمانی که احساس کنند که فضای امنی برای به اشتراک گذاشتن داستانشان وجود دارد، بیشتر و راحت‌تر در مورد داستان موردنظر خودشان صحبت می‌کنند.
4. ادامه ارتباط حتی بعد از فیلمبرداری
پس از انتشار نسخه نهایی فیلم، بسیار مهم است که با شرکت‌کنندگان در ارتباط باشید. بسیار مهم است که مردم هرگز احساس نکنند که به نفع امور خیریه، مورد بهره برداری و سواستفاده قرار گرفته‌اند.
به یاد داشته باشید که فرآیند ضبط فیلم به مانند یک سفر مشترک است و حتی اگر دوربین از حرکت بایستد، این سفر پایانی ندارد.
از شرکت کنندگان تشکر کنید. همچنین به آنها اخباری درباره تأثیر فیلم و بازخوردی که از جانب مخاطبین دریافت کرده‌اید، بدهید. فراموش نکنید که از سلامت روانی آنها مطلع شوید و راه ارتباطی مشخصی برای هماهنگی بیشتر با آنها در اختیار داشته باشید.
روایت قوی داستان خیریه؛ نفوذ بر قلب مخاطب
روایت بسیار عالی و قوی در مقابل دوربین، تاثیر بسیار قوی بر ذهنیت مخاطبین شما می‌گذارد. با این حال، برای روایت یک داستان بسیار موفق، باید به شکل معتبر و اخلاقی عمل کنید.
این امر تنها با نظارت کامل بر سلامت روانی و جسمی شرکت کنندگان در هنگام ضبط فیلم، کسب رضایت آگاهانه از آنها، ایجاد فضایی امن و فراگیر برای به اشتراک‌گذاری داستان موردنظرشان امکان‌پذیر خواهد بود.
منبع: وبسایت charitycomms
26 دی 1402
